...και θα ξυπνήσεις, λέει, μια μέρα και δε θα είσαι ούτε θυμωμένος, ούτε θα νιώθεις κενός, θα θες να ζήσεις, να αναπνεύσεις και να υπάρξεις, να απολαύσεις κάθε σφιγμό και κάθε χτύπο της καρδίας σου, δε θα σε νοιάζει τίποτε ασήμαντο και δε θα σε βασανίζει καμία από τις σκέψεις σου, θα είσαι κύριος του εαυτού σου και θα σε πλημμυρίζει μια ευτυχία παράξενη.
Και τότε, αυτή τη μέρα, θα καταλάβεις ότι όσα τόσο καιρό ήταν εκεί για σένα, έχουν πια πεθάνει.
Θα είσαι μόνος σου με την ευτυχία σου, χωρίς να μπορείς να την μοιραστείς με κανέναν πια.
Τότε και μόνο τότε, θα νιώσεις πώς είναι η πραγματική μοναξιά.
Και τότε, αυτή τη μέρα, θα καταλάβεις ότι όσα τόσο καιρό ήταν εκεί για σένα, έχουν πια πεθάνει.
Θα είσαι μόνος σου με την ευτυχία σου, χωρίς να μπορείς να την μοιραστείς με κανέναν πια.
Τότε και μόνο τότε, θα νιώσεις πώς είναι η πραγματική μοναξιά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου