Κάποτε μου είπες να μην τους αποκαλώ ζώα γιατί μ' αυτό δε καταφέρνω τίποτα και δε μου φταίνε και τα ζώα. Δε βρίσκω άλλη λέξη ρε Νίκο όμως. Ξανά σήμερα επιτέθηκαν σε αλλοδαπούς. Ξανά οι φράουλες με αίμα.
Βολεύτηκαν με το μονοπώλιο οι αφεντάδες και αφού πλούτισαν από τις επιδοτήσεις, τις οποίες ως επί τω πλείστων δεν αξιοποίησαν καθώς έπρεπε, αποφάσισαν ότι ήταν πολύ υπεράνω για να ασχολούνται με τα θερμοκήπια. Ήταν ανώτεροι. Πήραν άλλους λοιπόν να κάνουν την "βρώμικη" δουλειά- ή δουλεία- γι' αυτούς. Αφού τους πλήρωναν λοιπόν με ψίχουλα, τους ανάγκαζαν να αγοράζουν είδη πρώτης ανάγκης - φαγητό, ψωμί, ρουχισμό- από τα μαγαζιά των μπατζανάκηδων τους. Το χρήμα λοιπόν επέστρεφε στ' αφεντικά. Ανακύκλωση χρήματος και κέρδος.
Τους έβαλαν να ζουν σ' ένα σπίτι 20τμ 10 άτομα. Τους κακομεταχειρίστηκαν από την πρώτη κιόλας μέρα. Έμαθαν στα παιδιά τους να τους κοιτάνε λες και ήταν δούλοι τους. Να τους μισούν και να τους εξευτελίζουν.
Όχι, δεν μας έκαναν οι μετανάστες ρατσιστές. Ήμασταν πάντα. Αυτοί που ξεστομίζουν το "εμείς οι Έλληνες" με στόμφο και υπερηφάνεια και έχουν σαν πιστεύω τους το "πας μη Έλλην βάρβαρος" ίσως ξεχνούν ότι το συγκεκριμένο "σλόγκαν" είχε ειπωθεί όταν ο γνωστός κόσμος είχε το μέγεθος χρυσόψαρου.
Ναι, ντρέπομαι να απαντήσω στην ερώτηση "από πού είσαι" για τον απλό λόγο ότι η επόμενη φράση που θα ακούσω είναι "εκεί κάτω ο καλύτερος έχει σκοτώσει τη μάνα του, λένε". Και το πιο τραγικό... μπορεί και αυτοί που το λένε να έχουν και δίκιο.
Ο ρατσισμός είναι κάτι που δε μπορεί να περιγραφεί με λόγια, οι πράξεις σε κάνουν να καταλάβεις το πώς ο άνθρωπος μπορεί να μετατραπεί σε ζώο, το οποίο δε μπορεί από το μένος του να ξεχωρίσει τους ομοίους του και τελικά τους κατασπαράζει.
Δε ξέρω πώς φτάσαμε ως εδώ και δε με αφορά. Αυτό που με αφορά είναι το τι μπορούμε να κάνουμε για να το διορθώσουμε. Δεν είναι θέμα για έκθεση ιδεών στο σχολείο να το πάμε με την πεπατημένη "πρόλογος- αιτίες- αποτελέσματα- τρόποι αντιμετώπισης- επίλογος". Είναι κάτι πολύ παραπάνω. Είναι κάτι πολύ πιο ουσιαστικό.
Βολεύτηκαν με το μονοπώλιο οι αφεντάδες και αφού πλούτισαν από τις επιδοτήσεις, τις οποίες ως επί τω πλείστων δεν αξιοποίησαν καθώς έπρεπε, αποφάσισαν ότι ήταν πολύ υπεράνω για να ασχολούνται με τα θερμοκήπια. Ήταν ανώτεροι. Πήραν άλλους λοιπόν να κάνουν την "βρώμικη" δουλειά- ή δουλεία- γι' αυτούς. Αφού τους πλήρωναν λοιπόν με ψίχουλα, τους ανάγκαζαν να αγοράζουν είδη πρώτης ανάγκης - φαγητό, ψωμί, ρουχισμό- από τα μαγαζιά των μπατζανάκηδων τους. Το χρήμα λοιπόν επέστρεφε στ' αφεντικά. Ανακύκλωση χρήματος και κέρδος.
Τους έβαλαν να ζουν σ' ένα σπίτι 20τμ 10 άτομα. Τους κακομεταχειρίστηκαν από την πρώτη κιόλας μέρα. Έμαθαν στα παιδιά τους να τους κοιτάνε λες και ήταν δούλοι τους. Να τους μισούν και να τους εξευτελίζουν.
Όχι, δεν μας έκαναν οι μετανάστες ρατσιστές. Ήμασταν πάντα. Αυτοί που ξεστομίζουν το "εμείς οι Έλληνες" με στόμφο και υπερηφάνεια και έχουν σαν πιστεύω τους το "πας μη Έλλην βάρβαρος" ίσως ξεχνούν ότι το συγκεκριμένο "σλόγκαν" είχε ειπωθεί όταν ο γνωστός κόσμος είχε το μέγεθος χρυσόψαρου.
Ναι, ντρέπομαι να απαντήσω στην ερώτηση "από πού είσαι" για τον απλό λόγο ότι η επόμενη φράση που θα ακούσω είναι "εκεί κάτω ο καλύτερος έχει σκοτώσει τη μάνα του, λένε". Και το πιο τραγικό... μπορεί και αυτοί που το λένε να έχουν και δίκιο.
Ο ρατσισμός είναι κάτι που δε μπορεί να περιγραφεί με λόγια, οι πράξεις σε κάνουν να καταλάβεις το πώς ο άνθρωπος μπορεί να μετατραπεί σε ζώο, το οποίο δε μπορεί από το μένος του να ξεχωρίσει τους ομοίους του και τελικά τους κατασπαράζει.
Δε ξέρω πώς φτάσαμε ως εδώ και δε με αφορά. Αυτό που με αφορά είναι το τι μπορούμε να κάνουμε για να το διορθώσουμε. Δεν είναι θέμα για έκθεση ιδεών στο σχολείο να το πάμε με την πεπατημένη "πρόλογος- αιτίες- αποτελέσματα- τρόποι αντιμετώπισης- επίλογος". Είναι κάτι πολύ παραπάνω. Είναι κάτι πολύ πιο ουσιαστικό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου