Χάος, σελίδα 367.

Η εντροπία λέει είναι ένα μέγεθος που σου "μετρά" την αταξία.
Όσο μικρότερη τιμή έχει, τόσο πιο τακτοποιημένος είσαι.
Συνδέεται και με την κινητική ενέργεια.
Όσο μικρότερη τιμή έχει, τόσο πιο αποβλακωμένος είσαι.
Και όπως σε "κόβω" μάλλον έχεις μικρή εντροπία αγαπητέ μου.

Βαρέθηκα να σου γράφω για Φυσική.
Θες να σου μιλήσω για την πραγματική ζωή;
Θες να μου μιλήσεις εσύ;
Γενικά ρε παιδί μου, θες να μου μιλήσεις;
Όχι;
Εντάξει.
Θα μιλήσω εγώ.
Θα σου μιλήσω εγώ.

Φοβάμαι ότι έκλεψα το μέλι απ'την φωλιά και με κυνηγάει όλο το μελίσσι να με φάει ζωντανή.
Φοβάμαι ότι κάποιος με έχει πείσει ότι έχω κλέψει αυτό το μέλι, ενώ αυτό που μου λέει το πράγμα που ονομάζω "εγκέφαλος" είναι ότι "το μέλι το αξίζεις". Το μέλι έχει μεγάλο ιξώδες. Το ήξερες; Ναι; Κι εγώ.

Χτες είδα στον ύπνο μου ότι πέθανες. Ναι, πάλι. Αυτή τη φορά σε έθαψα όμως. Δε σε άφησα να σε φάνε οι γύπες όπως την προηγούμενη. Ναι, μάλλον με έπιασε η καλοσύνη. Αλλά όπως και να έχει το αποτέλεσμα ήταν ίδιο. Πέθανες.

Το θέμα είναι ότι τελευταία πεθαίνεις πολύ συχνά. Και μάλιστα κάθε φορά έχεις και διαφορετικό όνομα, πρόσωπο, φωνή και χρώμα. Ναι, τα όνειρα έχουν χρώμα. Το έμαθα πρόσφατα. Νόμιζα ότι ήταν ασπρόμαυρα αλλά τελικά μου το χάλασαν.

Άνοιξα σε τυχαία σελίδα την Φυσική σήμερα και έπεσα πάνω στο κεφάλαιο με τίτλο "Χάος".
"Χάοσα", όπως έλεγες κι εσύ και ποτέ δεν έμαθα πώς γράφεται η αυτοσχέδια λέξη σου.
Δε πειράζει.
Δεν είναι όλα ντετερμινιστικά θαρρώ τελικά.

Θα ξαναγυρίσω στην Φυσική. Μπορεί να μην την καταλαβαίνω απόλυτα και να έχουμε μια σαδομαζοχιστική σχέση αλλά τουλάχιστον σε αυτή τη σχέση έχω την θέση που θέλω.