Τρίτη 7 Ιουλίου 2015

From outside the dance-circle, you sing a lot of songs.

Firstly, I would like to present myself. I am a Greek who lived in Greece since the day she was born. I studied Biotechnology, I did a Master. Here, in Greece. I am moving to continue my studies in Italy. I am 26 years old and I am proud that I was born and raised in Greece. 
Regardless what people think- and talk- about Greece- Greeks- the recession, Greece for me will be the country we all love to hate. 
The reason which compelled me to write this post is mainly the fierceness against the Greek nation, deriving from people that live their lives somewhere across the globe- not even Europe- with poor knowledge of what we- the Greek pigs- are going through. 
My main problem is my belief that people are not numbers as the majority of the Economists would like to convince us. That the national motto "Liberté, égalité, fraternité" of the French Revolution as the time goes by, has completely lost its meaning. It is my problem that my beliefs-moral, political, religion oriented- have been invalid, disrespected, discriminated, disregarded, laughed at and cancelled by people that all they see is numbers. 
I red just a few minutes ago a comment- from a person who lives in the USA- in an article with the title "Greece goes the way of Argentina", to wonder if they throw us from the Euro-zone if we will keep dancing in the streets. I would like to reply to this malicious propaganda as simple as this; we will keep dancing in the streets, in the squares, everywhere we can, we will dance ("hunger fights castles"-). Because last time I checked the USA had to deal with numerous economic crises due to their lack of managing their own capitalistic monsters. But yet again, only the poor paid the price- as usual.
The people who have not experienced an economic crisis to their skin, I understand that, they will never be able to get the slightest essence of what the-so was called- middle and working class going through. Hence, I am incapable of judging neither their arrogance nor the imputation of blame and responsibility to the lower classes. 
As I said, I am not an Economist, but I know this much; Europe as we knew it has changed, not because of the Greek referendum (only), but also because of the people that consist it. Not the politicians. The- everyday- people of Europe. The time to choose what kind of Europe we want has come. Not for the politicians, not for ourselves. For the generations that will follow. 
What Europe do you want? The Europe that enslaves countries with weak economy, imitating the Nazis on WWII? The Europe that thinks all this is a muscle game and the brawniest will win a Greek island? The Europe consisted of politicians of member-countries ready to lend a hand to the corrupted media for their daily propaganda/ demagogy to scare the people of another member-country in order to vote according firsts' appetite? Or you want the Europe that the tripartite motto of the French Revolution will make sense? The Europe that every country keeps its identity without the need to capitalize on another one? The Europe with the European Union which is actually a union and not a fight ring. 

I am not saying that we Greeks are saints. All I am saying is people that are outside of the dance-circle can sing a lot of songs, as a Greek proverb indicate. 

Σάββατο 4 Ιουλίου 2015

Άννα, μην κλαις

Μιλάνε...
...για νέα capital controls (λογικό αφού "τρεχάτε στις τράπεζες να σηκώσετε λεφτά θα σας τα φάνε")
...για κούρεμα καταθέσεων (που έτυχε να δημοσιεύσουν οι FT χτες 12 παρά 5- τυχαίο;)
...για μια Ευρώπη στην οποία ανήκουμε και θέλουν να παραμείνουμε (σε μια Ευρώπη αλληλεγγύης βεβαίως βεβαίως που μας θέλει γονατιστούς- και όχι φιλαράκι, εγώ που θα ψηφίσω όχι δεν ψηφίζω ευρώ-δραχμή)
...για δίλημμα ευρώ-δραχμή (διάβασε την πρόταση των θεσμών σε παρακαλώ)
...για άγνοια του ερωτήματος στο οποίο πρέπει ο "λαός"- και το Κολωνάκι- να απαντήσει (τελικά είσαι Χρυσοχοϊδης ή απλά βαριέσαι να διαβάσεις;)
...για τους Ευρωπαίους οι οποίοι "κάτι παραπάνω ξέρουν" από την κυβέρνηση Τσίπρα (το θέμα είναι ποιον εμπιστεύεσαι περισσότερο: τους έξω ή τους έσω; αν το πρώτο, δώσε το διαβατήριό σου και πήγαινε να ζήσεις στην χώρα που γουστάρεις. Και ΔΕΝ εννοώ να έχεις απόλυτη και τυφλή εμπιστοσύνη στις κυβερνήσεις. Αλλά εσύ δεν ήσουν που 40 χρόνια διάλεγε μεταξύ μπλε-πράσινο χωρίς να πολυκαταλαβαίνεις γιατί;)
...για κλέφτες, προδότες, ψεύτες Συριζαίους (σε 5 μήνες; Αυτοί που ήταν τόσα χρόνια "πάνω" τι έκαναν;)
...για αθέτηση υποσχέσεων (γιατί τόσα χρόνια ΝΔ-ΠΑΣΟΚ έκαναν ό,τι υπόσχονταν- και για να μην το αφήσω έτσι θα πω και τούτο: εάν ήθελες μια από τα ίδια, ναι ο Τσίπρας θα είχε κλείσει μια συμφωνία τον Φλεβάρη, το ότι δεν έκλεισε συμφωνία σημαίνει ότι μάλλον δεν πήγε απλά για τον καφέ και είπε "οχι".)
...για έλλειψη φαρμάκων (που ένα πλακενίλ ψάχνεις 2 χρόνια τώρα και πρέπει να γυρίσεις 9 φαρμακεία)
...για έλλειψη γαζών (ο πατέρας μου στο νοσοκομείο τα αναλώσιμα μόνος του τα πήγαινε 5 χρόνια τώρα)
...για σύνδρομα κατοχής (σταματήστε τη μαλακία, θα σας λήξουν τα μακαρόνια και θα τα πετάξετε. Σκεφτείτε για μια φορά όσους τα χρειάζονται)
...για αγανακτισμένους που δεν ξέρουν γιατί τους ζητάνε να αποφασίσουν για την πάρτη τους (η άμεση δημοκρατία δεύτερος λόγος θανάτου στην Ελλάδα μετά την υπερβολική καταλάνωση οσπρίων)

Αυτά.

Παρασκευή 3 Ιουλίου 2015

Το κόμμα.

Χτες αργά το βράδυ έτυχε να "πέσω" σε ένα πάνελ: Κατρούγκαλος, Μαυρουδής (ο Βορίδης ντε), Λοβέρδος (ο "οι άνθρωποι δεν πεθαίνουν πλέον") και η Κανέλη.
Με αηδίασε το γεγονός ότι η Κανέλη, η οποία έχει κόψει άλυσο τελευταία επιτιθέμενη στον Κατρούγκαλο κατέληξε να συμφωνεί με τον Λοβέρδο.
Το ΚΚΕ, όπως ενημερώθηκα χτες μετά από ένα τηλέφωνο, δεν είναι διασπαστικό για ακόμα μια φορά. Όχι. Το ΚΚΕ, εάν η κυβέρνηση είχε προχωρήσει σε δημοψήφισμα την δεύτερη βδομάδα μετά την εκλογή της θα είχε την στηρίξει (το κόμμα που κάθε φορά εάν δεν προτείνει το ίδιο κάτι δεν το ψηφίζει και το θεωρεί προβοκάτσια). Επίσης, έμαθα ότι εάν γίνει πανικός και επικρατήσει χάος, το ΚΚΕ θα είναι αυτό που μέσω των συνειδητοποιημένων, προετοιμασμένων και οργανωμένων ατόμων που διαθέτει, θα αποτρέψει τα έκτροπα και θα δώσει το δικό του ρυθμό στην αντιμετώπιση οποιουδήποτε προβλήματος- βλέπε διανομή τροφίμων για να μην σκοτωθεί ο κόσμος μεταξύ του.
Σκέφτομαι ως παραλληλισμό των παραπάνω το εξής: είσαι σε ένα αεροπλάνο που πέφτει και πρέπει να προσθαλασσωθεί. Το πιο λογικό πράγμα είναι να περιμένεις να έρθει η σειρά σου, να ξέρεις την έξοδο κινδύνου σου, να φορέσεις το σωσίβιο σου σωστά, να ακολουθήσεις τον φωτεινό διάδρομο που θα σε βοηθήσει να φτάσεις στην έξοδο, να βγάλεις τα παπούτσια σου και αφού η φουσκωτή τσουλήθρα ανοίξει να πέσεις στην θάλασσα. Ναι αμέ. Σε τέτοιες ώρες είναι γνωστό ότι πρυτανεύει η λογική και η ηρεμία. Το ΚΚΕ θα είναι η αεροσυνοδός.
Το ΚΚΕ προτείνει κάτι στο οποίο δυστυχώς δεν έχει άδικο αλλά, συγνώμη που θα γίνω κακιά, ο κόσμος στον οποίο απευθύνεται δεν είναι έτοιμος (;), δεν θέλει (;), δεν ξέρω τι και πώς αλλά δεν.
Ξέρασα την ζωή μου χτες, για να επανέλθω στο αρχικό θέμα, όταν έπεσαν όλοι μαζί και το ποτάμι από δίπλα να φάνε τον Κατρούγκαλο αποκαλώντας τον ψεύτη, κλέφτη και άλλα τέτοια ωραία λες και ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν κυβέρνηση μισό αιώνα τώρα και το όνομα Τσίπρας (πατέρας, γιος, ξάδερφος, κόρη, σκατά) καταδυνάστευσε την χώρα από την δεκαετία του '70 ως τώρα. Και αυτό που με αηδίασε περισσότερο από όλα ήταν η Λιάνα. Θεωρώ πιο εμετικό να συμφωνείς ως εκπρόσωπος του ΚΚΕ με τον τσεκουράτο Μάκη και τον αχαρακτήριστο Λοβέρδο από το να συμφωνήσεις για μια φορά και να μην διασπάσεις την αριστερά. Και ας γελάσουμε λίγο, γιατί ακόμα μιλάνε για κίνημα. Να το χέσω το κίνημα αν είναι κάθε φορά που θα το χρειαζόμαστε να μας λέει προβοκάτορες.
Και συγνώμη για την χολή προς το κόμμα αλλά ώρες-ώρες είστε απλά ανεκτδιήγητοι.

Πέμπτη 2 Ιουλίου 2015

Λούμπεν.

Θα έγραφα κάτι αλλά από πού να ξεκινήσω;
Από όσους σκίζουν τα ιμάτιά τους για τις ουρές των συνταξιούχων στις τράπεζες ενώ τόσα χρόνια γυρνούσαν το βλέμμα στα συσσίτια; 
Από τα media που γίνονται ολοένα πιο εμετικά;
Από όλους όσους ξαφνικά ξημεροβραδιάζονται έξω από τα ΑΤΜ γιατί με ανάληψη 60 ευρώ την μέρα πώς-σκατά-θα ζήσουμε; (Βασικός μισθός στην Ελλάδα 510,95).
Από αυτούς που ωρύονται ότι οι αριστεροί-αναρχοάπλυτοι "μας κατέστρεψαν" ενώ έχουν βγάλει τα λεφτά τους έξω εδώ και δέκα χρόνια;
Από τις συγκεντρώσεις υπέρ του "ναι" στο Σύνταγμα κάποιων που βαφτίζονται ακομμάτιστοι/αχρωμάτιστοι- άοσμοι και αδιάφοροι θα προσθέσω- και έχουν από δίπλα τον Μπουμπούκο, την Μπουμπούκα και όλο το σάπιο σινάφι των τελευταίων 40 ετών;
(Παρένθεση: Να θυμηθώ το '11 που μας κυνηγούσαν οι μπάτσοι και οι ΜΑΤάδες μέχρι το μετρό;
Να θυμηθώ ότι ψέκασαν χημικά τον Γλέζο αλλά ο βρικόλακας προχτές κατέβηκε με την προσωπική του ασφάλεια;)
Να αναφερθώ σε όσους τόσα χρόνια που σας ξέρω είστε "στ'αρχίδια μας" για τον κόσμο δίπλα σας και το μόνο που σας νοιάζει είναι "πού θα πιούμε ποτάκι απόψε" ή σε "ποιο νησάκι θα πάμε διακοπές" και φυσικά "ο Ανδρέας έδωσε ψωμί στον λαό" ή σε σας που μπήκατε στα ψηφοδέλτια της Χρυσής Αυγής;
Θέλετε να μιλήσουμε για δημοκρατία; Θέλετε να μιλήσουμε για δικαιοσύνη; Για ευθυνοφοβία, τρομοκρατία, προβοκάτσια, προπαγάνδα; Θέλετε να μιλήσουμε για όλα αυτά μαζί στην Ευρώπη του 2015; 
Θέλετε να μείνετε τρομαγμένοι, φοβισμένοι, πεινασμένοι, τάχα μου αγανακτισμένοι και υποταγμένοι.
 

Λοιπόν, επειδή θα έγραφα κάτι αλλά δεν ξέρω από πού να το πιάσω, θα πω το εξής:
Για πρώτη φορά, όσο ζω, με ρωτάνε την άποψή μου με άμεσο τρόπο (άμεση δημοκρατία a.k.a. referendum). Και το ερώτημα είναι καθαρό. Και όσοι είστε ευθυνόφοβοι καθίστε και κοιμηθείτε και περιμένετε τον σωτήρα. Μπουχτίσαμε από τέτοιους σαν και του λόγου σας. Να πάτε να γίνετε Μονακό μόνοι σας.

Ψηφίζω ΟΧΙ. Γιατί ξέρω σε ποια ταξική βαθμίδα ανήκω. 
Ψηφίζω ΟΧΙ γιατί δεν θέλω το λούμπεν προλεταριάτο να με "σώσει" ξανά. ΦΤΑΝΕΙ.
ΟΧΙ και πάλι ΟΧΙ.