Στις 6.12.08 ο Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος δολοφονήθηκε από την σφαίρα του ειδικού φρουρού Επαμεινώνδα Κορκονέα. Σκοπός αυτό του δείγματος γραφής δεν είναι να επαναλάβω όλα όσα έχουν ειπωθεί κατά καιρούς. Αυτό που με προβληματίζει και κατά την ταπεινή μου γνώμη θα έπρεπε να προβληματίζει την κοινωνία σαν σύνολο είναι αφενός η απάθεια που όλοι μας λίγο-πολύ έχουμε υιοθετήσει και αφετέρου την διαφθορά που υπάρχει μέσα στο πολιτικό και ενημερωτικό μέτωπο.
Στην πορεία που πραγματοποιήθηκε για την επέτειο της 17 Νοεμβρίου επεισόδια έγιναν, πεζοδρόμια σπάστηκαν, δακρυγόνα και χημικά ρίχτηκαν, άνθρωποι προσάχθηκαν, τραυματίστηκαν, μπαχαλάκιδες υπήρξαν, ΜΑΤατζίδες έδειραν κ.ο.κ. Όμως οι ειδήσεις απλά ανέφεραν ότι η πορεία έχει λίγο κόσμο-πρώτο ψέμα- και όλα κύλισαν ομαλά σχετικά-δεύτερο ψέμα. Όλως τυχαίως βέβαια περίπου 3 μέρες πριν την επέτειο της δολοφονίας του Αλέξανδρου ανακαλύφθηκαν γιάφκες… Γιάφκες από δω από κει από παρά πέρα… Παντού! Ξεκίνησε λοιπόν ο κάθε δημοσιογράφος στο πολυαγαπημένο μας χαζοκούτι να αναλύει κ να ξαναναλύει το τι, το πώς, το γιατί, το αν ο οπλισμός ήταν αξιόλογος, το αν αυτοί οι άνθρωποι είχαν κάποιο χορηγό, το ότι η οργάνωση ήταν πάρα πολύ καλή. Συγνώμη κιόλας αλλά αν η οργάνωσή τους ήταν καλή δεν θα τους είχαν πιάσει στο Παγκράτι τότε που έβαλαν τις γουρούνες!
Ερχόμαστε λοιπόν στο χτεσινό βράδυ. Και για να τα πάρουμε από την αρχή τα πράγματα ας πω δύο λόγια για την κατάσταση όπως την βλέπω εγώ. Έχουμε ένα πολιτικό σύστημα σάπιο. Ο καπιταλισμός απέτυχε και εμείς δε λέμε να το καταλάβουμε. Όσο πιο πολύ σαπίζει το σύστημα τόσο πιο πολύ σαπίζει η συνείδηση μας. Στην εποχή μας οι μεν νέοι ως επί των πλείστων έχουν την έννοια που θα πάνε το Σάββατο, ποιον/α γκόμενα θα ρίξουν, αν τα μαλλιά τους θέλουν βάψιμο και αν είναι ευχαριστημένοι με το αυτοκίνητο που έχουν. Οι δε γηραιότεροι και αυτοί κυρίως που έχουν ζήσει κακουχίες -βλέπε χούντα- πιστεύουν ότι αυτό που έχουμε τώρα είναι κάτι μέτριο μεν αλλά δ θα μπορούσε τίποτα να ήταν καλύτερο με τα τωρινά δεδομένα δε. Επομένως έχουμε μια μάζα ανθρώπων που απλά δεν ασχολούνται με τα κοινά και μια άλλη μάζα ανθρώπων που είναι βολεμένοι.
Η αφαίρεση των δικαιωμάτων έγινε σταδιακά για να μη το πάρει κανένας βαρέως ή μάλλον για να μην το καταλάβει κανένας αρχικά. Τώρα που τα πράγματα ζόρισαν και δεν μπορούν πλέον να αποκρύψουν τις λαμογιές τους η αφαίρεση είναι ότι και η πρόσθεση στα μαθηματικά: θεμελιώδες θεώρημα/πιστεύω/όπως θες πες το. (εσένα δηλαδή σου φάνηκε νορμάλ ο νόμος περί καπνίσματος?? Αποφασίζουμε και διατάζουμε και μετά επειδή δε ξέρουμε τελικά τι θέλουμε τον αλλάζουμε κάθε 3 και λίγο… γαμάτο ρε φίλε! Μπράβο σου!)
Σε μερικά χρόνια που οι βολεμένοι μεσήλικες θα θέλουν σύνταξη και το κράτος άπλα δε θα έχει λεφτά- στην καλύτερη των περιπτώσεων, γιατί μπορεί τότε να μην υπάρχουν λεφτά στον πλανήτη Γη και να χρειαστεί να μετοικίσουμε όλοι μαζί στον ΚΧ-384756845!- μπορεί μερικοί να ταρακουνηθούν. Όμως στα 70-75 χρόνια με τι κουράγιο ψυχής θα κατεβείς στο δρόμο να βρεις το δίκιο σου? Κ αν το κάνεις, πόσες πιθανότητες έχεις να επιβιώσεις από την κρατική καταστολή και τα χημικά που θα σε ψεκάσουν? Όμως οι άνθρωποι έχουμε μάθει να μην κοιτάμε μακροπρόθεσμα. Έχουμε μάθει να λέμε «καλά είμαστε τώρα μωρέ, που να τρέχεις σε πορείες?».
Έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ο κοσμος φοβαται τον κουμουνισμο σα το διαολο το λιβανι και ασπαζεται τον καπιταλισμο οποιο και αν είναι το κοστος. Ο κουμουνισμος απετυχε, ο καπιταλισμος απετυχε και τι μας εμεινε? Να ξυπνησουμε. Όμως εμεις κοιμομαστε τον υπνο του δικαιου και αλλοι που παλι εμεις εκλεξαμε κανουν τσιμπουσι κάθε βραδυ στα καλυτερα εστιατορια που εμεις με την καταντια μας ουτε απ’εξω δε μπορουμε να περασουμε. Ψιχουλα μας δινουν και τους λεμε κ ευχαριστω. Κ ναι μεν καταλαβαινω ότι τον κουμουνισμο τον φοβουνται γιατι όταν καποιος εχει δουλεψει και εχει βγαλει λεφτα για να ζει παραπανω από αξιοπρεπως δε θα του αρεσε η ιδεα ότι μια ωραια πρωία τα λεφτα του χανονται και γινεται μοιρασμα ισοτιμο σε ολους-γιατι μπορει καποιος να μην εχει δουλεψει ποτε και να εχει τα ιδια με αυτόν.
Παμε πισω στα δικα μας όμως… Τα χτεσινα. Κατεβηκαν τα πιτσιρικια να διαδηλωσουν λοιπον. Καλα εκαναν! Διαδηλωνουν, τρωνε το ξυλο τους, τρωνε τα χημικα τους κτλ. Μπαχαλακιδες υπηρχαν παντα αλλα ποτε δεν κατεληξα στο συμπερασμα ποιοι είναι αυτοι οι τυποι. Είναι αναρχικοι που δεν εχουν ιδεολογια? Είναι ασφαλιτες που βγαινουν από κλουβες με καθαρα all star και τα τριβουν στα πεζοδρομια μεχρι να μοιασουν στα δικα μου τα λιωμενα? Είναι απλα καβλωμενοι που θελουν να σπασουν? Και αν ναι από πού πηγαζει ολη αυτή η οργη? Είναι απλα πιτσιρικια προσηλυτισμένα με κατευθυνση την καταστροφη? Ποιοι διαολο είναι? Σπασε μια τραπεζα και την επομενη μερα θα φτιαχτουν άλλες τρεις. Σπασε μια πολυεθνικη και την επομενη μερα θα εχει αποζημιωση πολλαπλασια του κανονικου. Σπασε κατι κ εσυ! Μπορεις! Κατεβαινουν με βαριοπουλες κ σπανε πεζοδρομια, τζαμια, αυτοκινητα. Οι πετρες πεφτουν βροχη, οι μολοτοφ πεφτουν σαν τ’αστερια-ναι ειπα να το κανω λιγο ποιητικο- και οι ματαδες πετανε δακρυγονα,ληγμενα χημικα, πετρες που βρισκουν κατω. Σκας λοιπον εξαρχεια, Μεσσολογιου και Τζαβελλα και θες σαν ανθρωπος να αφησεις ένα λουλουδι στο μνημειο που εχει φτιαχτει. Και σου σκανε από παντου τα ματ. Από παντου! Δε μπορεις να φυγεις, δε μπορεις να μεινεις. Τι κανεις? Μενεις σπιτι σου, να μην ανησυχει κ η μανα σου που της ειπες ότι θα κατεβεις και φοβαται μη φας ξυλο και σε δεσουν. Μενεις σπιτι και κοιτας tv. Εχεις ανοιχτο το Indymedia για να ενημερωνεσαι και εννοειται ότι εχεις ανοιχτο το facebook για να ποσταρεις τα αναλογα κομματια-βλεπε χασμα, μεθυσμενα ξωτικά, σιδηροπουλο κτλ- και να αναρτας τα νεοτερα, ασφαλης πλεον από το σπιτι σου. Με λιγα λογια, αυτό που κανεις είναι να φοβασαι να κατεβεις στο δρομο μη φας καμια αδεσποτη σφαιρα, κοτρωνα, μολοτοφ, και δε σε προλαβει το ασθενοφορο αφου δε θα μπορει να σε προσεγγίσει. Αυτό το αισθημα φοβου είναι ένα κομματι που κάθε νοημων ανθρωπος εχει μεσα του. Το θεμα είναι από πού πηγαζει? Τι σε εχει κανει να τρεμεις τους μπατσους? Είναι η φοβια του ξυλου γιατι εισαι φυγοπονος? Είναι η φοβια της ΓΑΔΑ που σε περιμενει αν σε δεσουν και το επιπλέον ξυλο? Είναι η φοβια του ότι τα βιβλια στην τσαντα σου μπορει να γινουν αυτοματως πετρες κ αυτές με την σειρα τους μολοτοφ? Τι είναι τελος παντων? Οι κυβερνήσεις πρεπει να φοβούνται το λαο τους και όχι το αντίθετο. (Ναι ρε φίλε εχω δει το V for Vendetta και μ’άρεσε). Επομένως μαλάκα ξύπνα!
Με τους αναρχικους δεν εχω πρβλημα. Με τους μπαχαλακιδες που γαμανε την οποια ιδεολογια εχω, τελευταια εχω αποκτησει μεγαλο προβλημα. Είναι κατι σαν ραντεβου? 6 Δεκεμβρη βγαινω κ τα γαμαω? Να το ξερω, να παω να σπασω κ γω τιποτα. Οσο και αν ψαχνω δε μπορω να βρω πολλες διαφορες μεταξυ των μπαχαλακιδων, των χρυσαυγιτων και των λοιπων χοιρινων κάθε ειδους που κυκλοφορουν. Είναι ολοι σε μια κατηγορια που την ονομαζω «ΟΥΓΚ». Αουγκανα ολοι. ΟΛΟΙ. «ελα μαλακα να παμε να σπασουμε αυτό εδώ». «ο αρχηγος μας ειπε να παμε πιο κατω-1 μετρο-για να βλεπουμε καλυτερα». «επειδη ο λοχιας αργει ψηφισε χρυση αυγη». Βρειτε τις διαφορες και κερδιστε ένα μαρμαρο από το πολυτεχνειο(από τα σπασμενα-μη ξεχνιομαστε) ή ένα στοχο με βελακια με φωτογραφια του «αγαπημενου» σας πολιτικου!
Αναρωτιεμαι τι θα συνεβαινε αν οι μπατσοι δεν ειχαν κατεβει χτες στο κεντρο. Αν δ υπηρχε αυτή η απεριοριστη αστυνομοκρατια. Μηπως αυτοι είναι που με την παρουσια τους και μονο εξαγριωνουν τον κοσμο?
Ο Αλεξανδρος ζει. Αυτό είναι ένα από τα πολλα συνθηματα που ακουσα. Ναι, ζει στις καρδιες των δικων του ανθρωπων, των ανθρωπων που τον ηξεραν, που δεν τον ηξεραν αλλα μπηκαν στη θεση της αδερφης, της μανας και του πατερα του, στην ψυχη εκεινων που εχουν χασει καποιον με παρομοιο τροπο-γιατι μην ξεχναμε ότι ο Αλεξανδρος δεν ηταν ο μοναδικος πεσοντας στο βωμο της κρατικης καταστολης. Ο Αλεξανδρος λοιπον, ζει, όπως ζει κάθε νεκρος που εμεις επιλεγουμε να μην ξεχασουμε.
Παντα θα υπαρχει ενας νταβας κ μια πουτανα οσο οι συνειδησεις γινονται πιο βρωμικες, πιο απανθρωπες, πιο αηδιαστικες. Για να αλλαξει μια συνειδηση χρειαζεται πανω από όλα διαθεση την οποια δε δειχνουμε να εχουμε, και οσοι την εχουμε δε την χρησιμοποιούμε σωστα. Θα χρησιμοποιησω λοιπον για να κλεισω κατι που μπορει να ακουστει κοινοτυπο.
Ο σουρεαλισμός μόνο μας ενώνει… Μπατσοι-γουρούνια-ανεμόνη…(ευχαριστω τον αγνωστο που το εγραψε και να με συμπαθα που του το εκλεψα)
Αυτές οι μερες είναι του Αλεξανδρου, είναι δικες σου, είναι δικες μου, είναι ολων μας. Ξυπνα μαλάκα Έλληνα γιατί κάποτε ονειρευόσουν να αλλαξεις τον κοσμο και καταντησες να αλλαζεις καναλια στο χαζοκουτι σου.
