Πες μου κάτι ψεύτικο.

"Θέλεις; Ναι; Όχι; Πες μου."
Ήταν καθισμένος στην καρέκλα του, αυτή την δανεική. "Ένα τσιγάρο ακόμα" είπε "και θα σου πω τι θέλω". Περίμενα να ακούσω.
Άναψε το τσιγάρο και τα μάτια του φωτίστηκαν. Ήταν σούρουπο. Πρώτη τζούρα. Εισπνοή, εκπνοή. Θολή. Ήταν τόσο ήσυχα που μπορούσα να ακούσω το χαρτί του τσιγάρου να καίγεται.
"Θέλω να φύγω. Δε θέλω να σε ξαναδώ. Δε θέλω να έχω καμία σχέση μαζί σου".
Τα λόγια έβγαιναν από το στόμα του μαζί με τον καπνό του τσιγάρου. Παρατηρούσα περισσότερο τον καπνό παρά το τι μου έλεγε. Ξαφνικά από το υπερπέραν ακούστηκε ένας ενοχλητικός για τα αυτιά μου ήχος. Διαπεραστικός.
Ξύπνησα.  Δίπλα μου, το κρεβάτι άδειο. Κανένα σημάδι του, καμία υποψία του.
Μόνο ένα τσιγάρο στο τασάκι να καπνίζει ακόμα.