Από τον φωταγωγό ακούγεται η φωνή μιας ηλικιωμένης κυρίας που μένει δύο ορόφους κάτω από μένα. Αρκετά δυνατή για να μπορώ να ακούσω καθαρά τι έλεγε. "...είδες; Οι άλλοι έβγαλαν την ταινία για τον Μωάμεθ και μόνο που δεν τους σκότωσαν. Τι είναι αυτά τα πράγματα; Ο Χριστός και η Παναγία. Καλά τους έκαναν σ'εκείνο το θέατρο...". Αναφέρθηκε και το όνομα του Χριστόδουλου αργότερα αλλά κουράστηκα με το παραλήρημα και αποφάσισα να μη δώσω άλλη σημασία.
Το θεατρικό έργο Corpus Christi είχε πρεμιέρα προχτές στο Χυτήριο θέατρο στην Ιερά οδό. Η περιγραφή που δίνεται είναι ότι το έργο παρουσιάζει "μια αμφιλεγόμενη ιστορία για τον άνθρωπο σε μια κοινωνία που παραπαίει ανάμεσα σε χαμένες αξίες και ιδανικά". Αν μη τι άλλο, μπορεί να χαρακτηριστεί επίκαιρο. Αντ' αυτού, παραθρησκευτικοί, θρησκευτικοί, τραγοπαπάδες, αιρετικοί, φασίστες τάχα μου θρησκόληπτοι την Πέμπτη το βράδυ μαζεύτηκαν έξω από το Χυτήριο για να επιδείξουν (και να επιβάλλουν) την αποστροφή τους για το συγκεκριμένο έργο. Θρησκευόμενοι σε παραλήρημα, φασίστες με ονείρωξη, σελινιασμένες "παπαδιές" και θεούσες. Με τον πιο χυδαίο τρόπο ξεκίνησαν την διαμαρτυρία. Εκλεγμένοι βουλευτές της Χρυσής Αυγής έβριζαν και απειλούσαν. "Θα σας κάνουμε και θα σας ράνουμε" και πάει κατά τα γνωστά. Με χριστιανική ευλάβεια φυσικά. Με περισσή μαεστρία, άκουσα έναν από τους βουλευτές της Χ.Α. να μπλέκει στο κράξιμο φυλετικά θέματα. Ήταν αναμενόμενο. Κάπως πρέπει να βγάλουν το μίσος τους κι αυτοί και να υπενθυμίσουν τις "πολιτικές" τους "πεποιθήσεις".
Αλλά ας μην σταθώ εκεί, γιατί κακά τα ψέματα, λίγο-πολύ φανταζόμουν ότι αυτό το μείγμα κόσμου το μόνο που θα έκανε εκεί, ήταν αυτό που έκανε τελικά: άνοιξαν τον οχετό για να δώσουν το κατά πολλούς δυστυχώς "δυναμικό παρόν". (εμετός)
Παλιότερα, σε εποχές αρκετά σκοτεινές, η Ιερά εξέταση έκαιγε εκτός από λογοκριμένα βιβλία και ανθρώπους. Σήμερα, επειδή είμαστε πολιτισμένοι (ακόμα) κάτι τέτοιο δε συμβαίνει (στους ανθρώπους αναφέρομαι). Ωστόσο, απαγορεύουμε θεατρικές παραστάσεις, κυνηγάμε μετανάστες στην Αττική που βρίσκονται σε λεωφορείο, ξυλοκοπούμε άλλους στον Άγιο Παντελεήμονα, ζητάμε στοιχεία νηπίων που δεν έχουν ελληνική ιθαγένεια. Ο κατάλογος συνεχίζεται.
Για να κλείσω, γιατί όλο αυτό ξεκίνησε από το συμβάν στο Χυτήριο, θέλω να αναρωτηθώ το εξής: Αν μια θεατρική παράσταση σε κάνει να αλλάξεις αντίληψη, σου ταράξει το "είναι" σου και σε κάνει να αναθεωρήσεις κάποια "πιστεύω" σου, τότε κατά τη γνώμη μου, εκτός από συγχαρητήρια στον σκηνοθέτη, πρέπει να αναρωτηθείς αν αυτό που πίστευες ήταν τελικά αρκετά δυνατό. Αν από την άλλη νιώσεις ότι σε προσβάλλει, ξεπέρασέ το, κριτίκαρέ το, αλλά μέχρι εκεί που έχεις το δικαίωμα. Γιατί ναι μεν η θρησκεία για πολλούς είναι ένα πράγμα ιερό αλλά η ιστορία έχει αποδείξει περίτρανα ότι οι περισσότεροι που εκπροσωπούν εκ των έσω αυτή τη μπίζνα - γιατί κατ' εμέ μπίζνα είναι- είναι και οι πιο "αμαρτωλοί".
Το θεατρικό έργο Corpus Christi είχε πρεμιέρα προχτές στο Χυτήριο θέατρο στην Ιερά οδό. Η περιγραφή που δίνεται είναι ότι το έργο παρουσιάζει "μια αμφιλεγόμενη ιστορία για τον άνθρωπο σε μια κοινωνία που παραπαίει ανάμεσα σε χαμένες αξίες και ιδανικά". Αν μη τι άλλο, μπορεί να χαρακτηριστεί επίκαιρο. Αντ' αυτού, παραθρησκευτικοί, θρησκευτικοί, τραγοπαπάδες, αιρετικοί, φασίστες τάχα μου θρησκόληπτοι την Πέμπτη το βράδυ μαζεύτηκαν έξω από το Χυτήριο για να επιδείξουν (και να επιβάλλουν) την αποστροφή τους για το συγκεκριμένο έργο. Θρησκευόμενοι σε παραλήρημα, φασίστες με ονείρωξη, σελινιασμένες "παπαδιές" και θεούσες. Με τον πιο χυδαίο τρόπο ξεκίνησαν την διαμαρτυρία. Εκλεγμένοι βουλευτές της Χρυσής Αυγής έβριζαν και απειλούσαν. "Θα σας κάνουμε και θα σας ράνουμε" και πάει κατά τα γνωστά. Με χριστιανική ευλάβεια φυσικά. Με περισσή μαεστρία, άκουσα έναν από τους βουλευτές της Χ.Α. να μπλέκει στο κράξιμο φυλετικά θέματα. Ήταν αναμενόμενο. Κάπως πρέπει να βγάλουν το μίσος τους κι αυτοί και να υπενθυμίσουν τις "πολιτικές" τους "πεποιθήσεις".
Αλλά ας μην σταθώ εκεί, γιατί κακά τα ψέματα, λίγο-πολύ φανταζόμουν ότι αυτό το μείγμα κόσμου το μόνο που θα έκανε εκεί, ήταν αυτό που έκανε τελικά: άνοιξαν τον οχετό για να δώσουν το κατά πολλούς δυστυχώς "δυναμικό παρόν". (εμετός)
Παλιότερα, σε εποχές αρκετά σκοτεινές, η Ιερά εξέταση έκαιγε εκτός από λογοκριμένα βιβλία και ανθρώπους. Σήμερα, επειδή είμαστε πολιτισμένοι (ακόμα) κάτι τέτοιο δε συμβαίνει (στους ανθρώπους αναφέρομαι). Ωστόσο, απαγορεύουμε θεατρικές παραστάσεις, κυνηγάμε μετανάστες στην Αττική που βρίσκονται σε λεωφορείο, ξυλοκοπούμε άλλους στον Άγιο Παντελεήμονα, ζητάμε στοιχεία νηπίων που δεν έχουν ελληνική ιθαγένεια. Ο κατάλογος συνεχίζεται.
Για να κλείσω, γιατί όλο αυτό ξεκίνησε από το συμβάν στο Χυτήριο, θέλω να αναρωτηθώ το εξής: Αν μια θεατρική παράσταση σε κάνει να αλλάξεις αντίληψη, σου ταράξει το "είναι" σου και σε κάνει να αναθεωρήσεις κάποια "πιστεύω" σου, τότε κατά τη γνώμη μου, εκτός από συγχαρητήρια στον σκηνοθέτη, πρέπει να αναρωτηθείς αν αυτό που πίστευες ήταν τελικά αρκετά δυνατό. Αν από την άλλη νιώσεις ότι σε προσβάλλει, ξεπέρασέ το, κριτίκαρέ το, αλλά μέχρι εκεί που έχεις το δικαίωμα. Γιατί ναι μεν η θρησκεία για πολλούς είναι ένα πράγμα ιερό αλλά η ιστορία έχει αποδείξει περίτρανα ότι οι περισσότεροι που εκπροσωπούν εκ των έσω αυτή τη μπίζνα - γιατί κατ' εμέ μπίζνα είναι- είναι και οι πιο "αμαρτωλοί".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου